Płytka Schwarza jest najpopularniejszym, uniwersalnym, wyjmowanym aparatem ortodontycznym. Składa się zazwyczaj z akrylowej podstawy w kształcie podniebienia lub żuchwy pacjenta oraz metalowych klamr, utrzymujących go na zębach. Często też podstawa jest podzielona na części, odległości, pomiędzy którymi regulowane są za pomocą śrub. Ich działanie ma na celu rozszerzenie szczęki i żuchwy, a w przypadku śrub trójkierunkowych rozbudowę łuków zębowych także w kierunku doprzednim. Jest aparatem, który pacjent może samodzielnie zakładać i zdejmować.
Kiedy stosuje się płytkę Schwarza?
Zazwyczaj płytkę tą stosuje się u dzieci w wieku 11 – 14 lat, przed i w trakcie intensywnego wzrostu organizmu, co pozwala na skuteczne korygowanie wad. Z jej pomocą leczy się następujące wady ortodontyczne:
- zwężenia łuku szczęki,
- niedorozwój łuku szczęki,
- wysunięta lub cofnięta żuchwa (z użyciem specjalnych wodzideł).
Płytka umożliwia także:
- zbliżanie, oddalanie lub rotowanie niepoprawnie ułożonych zębów,
- korygowanie szpar między zębami,
- korygowanie wysunięcia zębów z linii.
Jak widać lista jest bardzo rozbudowana. Wynika to z możliwości dużego dopasowywania aparatu do szczęk i do wady, co jest obok niskiej ceny (kilkaset złotych) głównym powodem jego popularności w leczeniu ortodontycznym.
Jak wygląda użytkowanie płytki Schwarza?
Proces leczenia z użyciem płytki Schwarza jest dosyć prosty. Lekarz ortodonta po zidentyfikowaniu wad i podjęciu decyzji o leczeniu ich płytką Schwarza pobiera wycisk szczęki pacjenta, na podstawie którego technik dentystyczny, według jego zaleceń, buduje aparat. Dziecko nosi aparat zazwyczaj przez jak największą część doby, zwykle zdejmując go tylko do jedzenia, mycia zębów i podczas aktywności ruchowej, np. lekcji wf. Podczas regularnych wizyt lekarz koryguje aparat, doginając klamry, doszlifowując akryl i nastawiając śruby i sprężyny tak, aby ten dalej przesuwał zęby we właściwe miejsca, aż do kompletnego usunięcia wady. Oczywiście ten opis jest ogólny: każda wada zgryzu jest trochę inna, więc jej leczenie może wyglądać trochę inaczej.